Kantje boord tegen Heijmans Excelsior met dank aan Cees vd Vlis
(18-11-2023) Door Wim Winter
| IJmuiden | - | Heijmans Excelsior | 11 | - | 9 |
|
|---|
| Max Doornbosch (1126) | - | Frank Teer (1309) | 0 | - | 2 | 1
|
| Jan-Maarten Koorn (965) | - | Andrew Tjon A Ong (1304) | 0 | - | 2 | 8
|
| Stijn Tuijtel (1292) | - | Pieter Wijn (1223) | 2 | - | 0 | 4
|
| Krijn ter Braake (1278) | - | Mari van Ballegooijen (1268) | 1 | - | 1 | 7
|
| Jesse Bos (1318) | - | René van Oosterhout (1147) | 1 | - | 1 | 6
|
| Kees Pippel (1319) | - | Ad de Hoon (1176) | 1 | - | 1 | 5
|
| Bram van Bakel (1057) | - | Ron Entken (1170) | 0 | - | 2 | 2
|
| Ivo de Jong (1341) | - | Frank Reijkers (1004) | 2 | - | 0 | 10
|
| Cees van der Vlis (1069) | - | Radj Balak (1120) | 2 | - | 0 | 3
|
| Willem Winter (1224) | - | David Riupassa (1092) | 2 | - | 0 | 9
|
Vrijdagavond na een dag hard werken op een duikboot lag ik uitgeteld op de bank met een glas bier in mijn handen.
De telefoon ging. Op een woonboot in de grachtengordel was de stroom uitgevallen.
Of ik maar even langs kwam. ‘Morgenochtend ben je de eerste’, mompelde ik, dus zaterdag om 7.00 uur ging de wekker.
Probleem provisorisch opgelost, want ik moest dammen. Tegen Frank Teer en Andrew onder andere.
Om 11.30 uur arriveerde ik in IJmuiden. Mijn ogen vielen dicht. Wekker om 11.55 uur gezet en de stoel van de auto in de slaapstand gezet.
Even een hazenslaapje. Ik ben ook bijna 70. In de speelzaal aangekomen was Max bezig met zijn welkomspeech.
Ik moest tegen David Riupassa. Daar had ik 10 jaar geleden een pak slaag van gekregen.
Was ik nog niet vergeten. Ik ging er toen helemaal af. Ik keek om mij heen en zag dat de bloedmooie wereldkampioene Viktoriya Motrichko niet mee deed.
Gelukkig maar, want anders kan ik mij helemaal niet meer concentreren.
Elke keer dwalen je ogen dan af. Ze zat nog in China.
Max tegen Frank Teer en Jan Maarten tegen Andrew.
Dat zijn toch twee nullen, denk je dan. Deze knapen zijn net even te goed.
En na een uurtje stond Bram verloren, dus tussen de oren stonden we op dat moment tegen 3 verliespartijen aan te kijken.
‘Gaat lekker’, dacht ik nog. En ik begreep vanaf dat moment, dat ik met alle kracht op winst moest gaan spelen.
En dat deed ik dan ook.
Max was als eerste klaar. Hij had wel een goede stand maar toen puntje bij paaltje kwam werd hij er toch afgecombineerd.
Frank Teer is ook echt goed. En toen verloor Bram, zoals we wel aan zagen komen.
Stonden we dus met 4-0 achter. Sombere gedachten trokken door mijn achterhoofd.
Maar toen gebeurde er een wonder. Cees van de Vlis nam een zetje.
Cees zat naast mij en ik zag links een paar schijven staan en rechts nog een paar schijven.
Een onsamenhangend geheel, waar ik alleen maar treurig naar kon kijken.
Maar ineens ging Cees naar dam en hij had ook meteen gewonnen.
Dat hadden we nodig.
Stijn was een schijf voor gekomen tegen Pieter Wijn en maakte het snel af
Meestal doet Stijn daar heel lang over, maar deze keer niet. Jesse stond ook een schijf voor maar René van Oosterhout wist met een trucje nog remise te maken.
We stonden toen gelijk. Kees Pippel kwam zwaar in de problemen tegen Ad de Hoon, ook een sterke speler natuurlijk. Gelukkig wist Kees de remisehaven te bereiken.
Krijn remise tegen de sterke van Ballegooijen. Was ingecalculeerd. Jan Maarten verloor zoals verwacht van Andrew.
En toen stonden we dus met 9-7 achter met alleen ik, zei de gek en Ivo nog achter het bord.
David Riupassa had wat randschijven en ik had het centrum. De computer wist nog remise te vinden, maar dan ook alleen de computer.
David niet. Dus ik won en we stonden weer gelijk. Alleen Ivo was nog bezig.
Onduidelijke stand, maar Ivo is niet voor niks internationaal meester en wist de stand te winnen, zodat we met de hakken over de sloot de punten binnen haalden.
‘Kantje boord’, heet dat in visserslatijn. IJmuiden blijft natuurlijk een vissersplaatsje.
Pa, oud-voorzitter van Damclub IJmuiden, was van de week 91 geworden en ik kon hem het heuglijke feit gaan melden: We blijven in de race voor het kampioenschap!