(23-09-2023) Door Wim Winter
Krijn en ik moesten ons om 10.00 melden op het Stadionplein en dan zou Stijn ons ophalen om eerst koffie te gaan drinken bij Jan Tabak langs de A1. Jesse belde al om te vertellen dat zij in de file stonden. Begint al goed, dacht ik nog. De koffie was lekker, maar de penningmeester wilde niet betalen. Ergens had iemand besloten dat iedereen zijn eigen koffie voortaan moet betalen. Vroeger kregen we zelfs nog broodjes van de club. Vroeger was alles beter. Moet ik ook maar op de jaarvergadering komen. Samen met Jan Apeldoorn hield ik vroeger dat soort beslissingen wel tegen. Maar Jan is niet meer en ik ben afwezig.
Na de paring tegen Lunteren bleek dat iedereen veel sterker was dan zijn tegenstander. Dat bleek uit de rating. Mijn tegenstander had 200 punten minder. Ik zat dus vol vertrouwen aan het bord. Alleen Jesse had een goede tegenstander. Maar om 3 uur, dus na 3 uur spelen, stond er nog niemand beter. Nergens een lichtpuntje. Alleen Ivo had een opsluiting tegen Evert van de Pol. Maar of die opsluiting wat voorstelde was mij een raadsel. Dus ik was bezorgd. Maar niet heel erg. Maar de bal is rond, zouden de voetballers zeggen.
Je weet het niet. De eerste die klaar was, was Jesse. Zijn tegenstander gebruikte de Ijmuider stormram, uitgevonden door Baris Dukel. Daar zijn we in IJmuiden allemaal mee opgevoed en dus ook met dat tegenspelen. Krijn zat naast mij en ik keek met verbaasde ogen naar het bord. Krijn stond wel 10 schijven voor, maar zijn tegenstander had een dam. De tegenstander van Ivo, onze Evert raakte de draad kwijt en Ivo won snel. Zelf won ik als derde. Totaal onverdiend. Ik heb zelfs even verloren gestaan. Het enige waar mijn sympathieke tegenstander nog in kon lopen, liep hij in. Zo stonden we toch ineens met 6-0 voor. Onze voorzitter Max wist in een heel dun standje nog net de winst te pakken en toen was het 8-0. Crescendo, heet zoiets. Cees van de Vlis speelde remise tegen de enige dame in het team van de tegenstander. Sportief Cees om je tegenstander een puntje te gunnen. Eigenlijk keek ik Cees boos aan, maar dat was niet terecht.
De tegenstander van Kees Pippel, maakte geen gebruik van de mogelijkheid om remise te maken. Hij had het wel gezien, maar hij deed het niet. Een feit was dat na deze winst wij op 11 punten kwamen en dus gewonnen hadden. Dat kwam goed uit, want Krijn stond 10 schijven voor maar had er inmiddels al weer 4 weggegeven. Zomaar. Foutje. Clubkampioen Bram had ‘s nachts gevist en was duidelijk niet wakker. Hij wist dat ik op hem lette en als ie niet goed zou spelen, kon hij linea recta naar de technisch directeur. Maar Bram won gewoon. Eind goed, al goed. De tegenstander van Martin had maar 300 ratingpunten minder dan Martin, maar Martin wist er niets van te bakken. Remise. Nou weet ik uit welingelichte kringen dat Martin deze week gaat trouwen, dus ik vermoed dat ik de oorzaak daar moet zoeken.
En als laatste Stijn. Stijn wint altijd en is altijd als laatste klaar. Heel rustig bouwt hij zijn voordeel op. Ik heb dan ook 100% vertrouwen in Stijn. Onterecht deze keer. Stijn liet het remise lopen. “Ik baal als een stekker, Wim”, mompelde Stijn na afloop. Ha, ha, het is je vergeven Stijn. En Krijn? Eerst stond hij 10 schijven voor en toen 6 en uiteindelijk wist Krijn nog een puntje te pakken. Met veel moeite. 16-4 voor ons. Duidelijke overwinning.