(5-01-2019) door:Wim Winter
Met angst en vrezen reden wij naar Geleen. Een pleuris eind weg natuurlijk. Bij Weert zouden we koffie drinken en een team in elkaar flansen. Mijn chauffeur had zich verslapen. Zou mij om 08.45 uur ophalen en vertelde mij om 09.00 uur slaperig dat hij zich verslapen had en nog in bed lag. Toen ben ik eerst maar koffie gaan zetten, want de sleutel voor succes is natuurlijk een koppie koffie. Ongeveer een uur later was daar Stijn en stapten we in de auto. We hebben het gehaald. Krom stapte ik de auto uit, keek door het sleutelgat en trof daar de anderen aan.
Martin had inmiddels een opstelling ingeleverd en de paring was bekend. De eerste zes borden moesten het gaan doen. Borden 7-9 hadden geen kans en gingen verliezen. Dat was duidelijk. Ronald Schalley stapte op mij af en vertelde dat hij de afgelopen week Bert van Domselaar was tegen gekomen. Bert woont in de USA, maar heeft een dochter in Belgie, moest daar even zijn en kwam Ronald tegen.
De wedstrijd begon. Jacqueline moest tegen Eva Schalley en daar heb ik al een keer klop van gekregen. Cees van de Vlis moest tegen Ibrahim. Heb ik ook al een keer klop van gehad en niet zo’n beetje ook. Geen kans voor Cees dus. Cees van Duijvenbode moest tegen Pierre Lacroix. Die kennen elkaar nog van 50 jaar geleden Studentenkampioenschap van Nederland. Dat kampioenschap werd trouwens gewonnen door Cees. Toen was Cees nog top.
Krijn zat tegen het mooiste meisje van de klas, Marta Bankowska. Vervelend was dat ik ernaast zat. Kon mijn ogen niet van haar afhouden. Het ging ook niet best met Krijn in het begin. Zelf zat ik tegen Marcel de Bie. Leek mij taai. Na 2,5 uur dammen was er nog weinig tekening in deze sleutelwedstrijd. Gelukkig liep Martijn van Gortel in een eenvoudig zetje tegen Stijn en zo stond Stijn een schijf voor. Jacqueline had het moeilijk. Cees van Duijvenbode speelde als eerste remise. Meteen een blauwe vermelding voor Cees. Pierre dacht natuurlijk aan dat studentenkampioenschap en overschatte Cees.
Mooi voor ons. Toen won Kees Pippel. Tegenstander André Maertzdorf kon de door Kees gecreëerde problemen niet oplossen. Maar Jacqueline raakte in het doolhof van varianten ook de sleutel kwijt en gaf op. Stonden we weer quitte dus. En toen mistte Bram de sleutelzet voor een zetje en liep zelf in iets eenvoudigs. En stonden we achter dus. Maar ik begreep dat mijn partij wel eens cruciaal zou kunnen zijn, Ik boog mijn gebochelde rug en wist de sleutel op de zere plek te leggen. En toen stonden we weer gelijk.
Tot mijn grote verrassing had Cees van de Vlis remise gespeeld tegen Ibrahim en ook Krijn bleek ineens gewonnen te staan. Maar Jesse stond verloren. De kans was groot dat het 10-10 zou gaan worden. Maar toen bleek dat we die dag een enorme berg puur geluk zouden gaan hebben. Stijn won gerechtvaardigd. Krijn won afgetekend. Maar de stand van Martin was volstrekt remise en hij won toch nog en over Jesse gaan we het niet hebben. In een volslagen verloren stand vond hij de sleutelzet. Ongelooflijk. Uiteindelijk zijn we maar Chinees gaan eten. Want de Chinees was de oorzaak dat Conall niet meewilde. Die had dus de schuld.