Seizoen 2017-2018 ☰ Archief

Volg dit seizoen in toernooibase.

Nabeschouwing van Jesse Bos:

Hebben het eerste en het tweede het wel echt zo goed gedaan?

Topscores IJmuiden

Details (bron: Toernooibase):

Op het nippertje

(19-feb-2018) Door: Wim Winter

Ontspannen leefden we naar de wedstrijd toe. Wij veilig en de tegenstander moet winnen. Eerst een bakkie leut in het brugrestaurant en toen op weg naar Hazerswoude. Bijna de toeristische route genomen net als Stijn, maar met wat vage verkeersovertredingen toch weer op de juiste route terecht gekomen.

Onze tegenstander had een tactische opstelling verzonden, zodat Albert tegen Wouter Morssink moest en Conall tegen Micha van Tol. Zelf moest ik tegen ongeslagen topscorer Martin van der Sluis. Onze tegenstander moet winnen en mijn tegenstander als topscorer wilde natuurlijk ook heel graag winnen. Ik nam meteen een paar hakken om Martin het gevoel te geven dat ik op remise uit was. Hij tuinde er met open ogen in.

Met IJmuiden ging het in het begin niet goed. Jacqueline liet zich in de maling nemen door Ali Fthalla en Albert was geen partij voor Morssink en toen stonden we met 4-0 achter. Cees van de Vlis had inmiddels kansen gekregen en mijn tegenstander deed precies wat ik wilde, hij nam teveel risico en kwam in de problemen. Maar verder was het niet veel.

Cees van Duijvenbode stond slecht. Jesse bakte er niet veel van en Kees Pippel had ook niet veel. Mijn tegenstander stopte er ook al snel mee. Jesse remise en was daarmee topscorer landelijk geworden. Cees van de Vlis won keurig van de sterke Martin de Jong en toen stonden we weer gelijk. Maar dat duurde niet lang. Cees van Duijvenbode liep in een twee om drie en gaf op. Stonden we weer achter. Kees Pippel gaf remise.

En toen moesten Stijn en Martin het doen. En dat deden ze. Stijn had zoveel dreiging in zijn stand dat zijn tegenstander in een dam liep en Martin had eerst een soort Tsjichov vuist geplaatst waar Ruud de Kooter geen antwoord op had. Hij verloor eerst een schijf en daarna de partij en uiteindelijk mocht Conall het elfde puntje scoren tegen Micha en hadden we toch weer gewonnen.

Details (bron: Toernooibase):

	Samen Sterk	-	IJmuiden	9	-	11
	Jo Fijen (1170)	-	Cees van Duyvenbode	2	-	0	6		Partij
	Richard Treur (1159)	-	Kees Pippel (1327)	1	-	1	7		Partij
	Cees de Gelder (1103)	-	Stijn Tuytel (1275)	0	-	2	8		Partij
	Johannes Postma (1193)	-	Jesse Bos (1305)	1	-	1	4		Partij
	Ali Fthalla (1240)	-	Jacqueline Schouten (1105)	2	-	0	1		Partij
	Ruud de Kooter (1175)	-	Martin van Dijk (1256)	0	-	2	9		Partij
	Wouter Morssink (1174)	-	Albert Roelofs	2	-	0	2		Partij
	Martin van der Sluis (1178)	-	Willem Winter (1200)	0	-	2	3		Partij
	Martin de Jong (1151)	-	Cees van der Vlis (1121)	0	-	2	5		Partij
	Micha van Tol (1206)	-	Conall Sleutel (1061)	1	-	1	10		Partij

IJmuiden veilig en Jesse landelijk topscorer

(5-feb-2018) Door: Wim Winter

Onze tegenstander uit Schiedam had Waldo Aliar en Geert Prinsen aan de laatste twee borden gezet. Voor de wedstrijd vertelde ik Koos en Albert dat ze geen schijn van kans hadden. Lekker opbeurend. Albert kroop vanaf het begin in zijn schulp en zocht de rafelrandjes op. Koos pakte het anders aan. Koos gooide alles naar voren. Tijdens de wedstrijd mompelde ik tegen Koos: ‘Het lijkt wel wat zo, maar uiteindelijk verlaat je toch met een nul deze arena.’ Gelukkig begreep Koos dat ook wel.

Na een paar uur spelen zei Jesse tegen mij dat we damles gingen krijgen, terwijl ik eigenlijk niet ontevreden was over de individuele posities. Albert en Koos hadden het moeilijk, maar Stijn, Jesse en Kees Pippel zaten vrolijk achter het bord. Jesse won zoals het hele jaar al vlot en er brak bij mij aan de overkant compleet paniek uit toen het gerucht ging dat ook Kees Pippel gewonnen had. Helaas bleek dat gerucht toch niet waar te zijn. Martin wist in een mooie partij topper Niami op remise te houden wat hem een blauwe vermelding opleverde. Een rating van 1461. Volgens mij ben je dan bijna wereldkampioen.

Jammer dat Conall het onderspit delfde tegen Peter van der Stap. De laatste tijd ben ik te veel gaan verwachten van Conall. Cees van der Vlis heeft nog alles uit de kast gehaald tegen Kees Romijn. Kees Romijn heeft maar zeventien keer remise aangeboden tegen onze Cees. En toen won Stijn zijn partij en stonden we weer gelijk.

Maar ik zag wel dat Jacqueline het niet ging redden en eigenlijk stond ik ook gewoon verloren, maar gelukkig zat mijn tegenstander in tijdnood en kon het niet vinden. Jacqueline verloor, ik remise en dat Albert nog verloor was alleen nog van belang voor de statistiek. Van Stigt Thans was hiermee kampioen en wij veilig.

Details (bron: Toernooibase):

	IJmuiden	-	Van Stigt Thans 2	8	-	12
	Jesse Bos (1305)	-	Guido van den Berg (1267)	2	-	0	1		Partij
	Conall Sleutel (1061)	-	Peter van der Stap (1300)	0	-	2	5		Partij
	Kees Pippel (1327)	-	Edwin de Jager (1230)	1	-	1	3		Partij
	Martin van Dijk (1256)	-	Christian Niami (1461)	1	-	1	2		Partij
	Stijn Tuytel (1275)	-	Gerrit van Mastrigt (1224)	2	-	0	7		Partij
	Willem Winter (1200)	-	Ton Burgerhout (1266)	1	-	1	9		Partij
	Jacqueline Schouten (1105)	-	Cheick Maurice Ndione (1343)	0	-	2	8		Partij
	Cees van der Vlis (1121)	-	Kees Romijn (1260)	1	-	1	6		Partij
	Koos de Vries (1005)	-	Waldo Aliar (1305)	0	-	2	4		Partij
	Albert Roelofs	-	Geert Prinsen (1312)	0	-	2	10		Partij

IJmuiden over de knie

(21-jan-2018) Door: Wim Winter

In Rotterdam kreeg ik het gevoel tegen het Surinaams damteam te spelen. Ik dacht altijd dat alle Surinamers in de Bijlmer woonden, maar die mening moet ik bijstellen. Een paar jaar geleden in het buitenland zei een douanier tegen mij: "Ik ken alleen black people, die Winter heten". Moest ik toen hartelijk om lachen. Waarschijnlijk had ik mij dan ook wel thuis gevoeld in het Surinaams team. Een akelig sterk team onder leiding van de beste dammer die Suriname voortgebracht heeft: Eduard Autar.

De eerste uren leek het nog wel wat met IJmuiden, maar na een paar uurtjes spelen zag je de druk op de borden toenemen. De uitzondering was Kees Pippel. Op knappe wijze zette hij Sekongo onder druk. Zelf speelde ik tegen Francis Tholel. Ik dacht eerst dat ik tegen zijn broertje moest. Daar had ik de vorige keer klop van gehad. Deze keer ging het zo slecht, dat ik bewust een dam toeliet. De rest was nog slechter. Na de dam stond ik verloren, maar Francis wist de winst niet te vinden. Albert liet zich opvouwen door Balkaran. Cees van der Vlis had ik opdracht gegeven proberen te winnen van Verschoor. Cees deed zijn best, maar het evenwicht werd niet verbroken.

Cees van Duijvenbode haalde twee bestudeerde openingen door elkaar en werd vakkundig naar de afgrond geleid door Nahar. En toen had ineens Jesse gewonnen. Jesse begint een kanjer te worden. Vroeger had hij voordeel, maar won nooit. Tegenwoordig wint Jesse altijd. Knap hoor. Stijn is niet erg in vorm en verloor opnieuw. Tijdens de partij raakte Stijn de weg kwijt. Geeft niets hoor, Stijn. Komt vanzelf allemaal wel weer.

In een nadelige stand dacht Sekongo een remisecombinatie te nemen tegen Kees Pippel. Toen ik het dammeneindspel zag met een schijf meer voor Kees had ik er wel vertrouwen in. Kees moest wel opletten natuurlijk, want Sekongo is geweldig creatief. Winst voor Kees. Jacqueline gaf bij klaarlichte dag een schijf weg. Dat was nergens voor nodig. Topman Autar had geen moeite met Martin. De druk werd langzaam maar zeker opgevoerd. En Martin bezweek. En last but not least: Conall. Ik denk dat Conall sterk in rating gaat stijgen. Remise tegen topper Kloosterziel. Geweldig natuurlijk. Desondanks een gevoelige nederlaag voor IJmuiden.

Details (bron: Toernooibase):

Constant Charlois		IJmuiden		13		7
Gaetano Nahar (1297)	-	Cees van Duyvenbode		2	-	0	4		Partij
Michiel Kloosterziel (1385)	-	Conall Sleutel (1061)		1	-	1	10		Partij
Leopold Sekongo (1351)	-	Kees Pippel (1327)		0	-	2	7		Partij
Eduard Autar (1364)	-	Martin van Dijk (1256)		2	-	0	9		Partij
Harry Kolk (1250)	-	Stijn Tuytel (1275)		2	-	0	6		Partij
Francis Tholel (1205)	-	Willem Winter (1200)		1	-	1	3		Partij
Juan Camelia (1229)	-	Jacqueline Schouten (1105)		2	-	0	8		Partij
Radjes Balkaran (1239)	-	Albert Roelofs		2	-	0	1		Partij
Wim Verschoor (1144)	-	Cees van der Vlis (1121)		1	-	1	2		Partij
Patrick Stork (1257)	-	Jesse Bos (1305)		0	-	2	5		Partij

DCIJ 1 mag omhoog kijken na cruciale overwinning op Lent

(6-jan-2018) Wedstrijdverslag door: Kees Pippel

Voor onze eerste teamwedstrijd in 2018, vertrokken wij naar IKEA Amsterdam, onze gebruikelijke verzamelplaats richting het Zuiden. Daar wachtte de penningmeester een aangename verrassing: de koffie vóór 10 uur is gratis. Ook het ontbijt is aangenaam geprijsd. Na een voorspoedige reis arriveerden we ruim op tijd in Lent. De wedstrijd begon rommelig, omdat de tweede teams van Lent en Huissen in Huissen terecht waren gekomen.

Lent begon met een licht overwicht. Links van mij zag ik de tegenstander van Conall sterk spelen. Rechts van mij kon Martin in eerste instantie weinig anders doen dan amechtig achter de feiten aan lopen en de schade beperkt houden. Om even later toe te slaan met een kleine finesse (0-2).

Cees van der Vlis speelde een spannende partij, maar slaagde er niet in het evenwicht definitief te doorbreken (1-3). Teamleider Wim Winter had de gevreesde halve hek, van stal gehaald. De tegenstander liet zich intimideren door kleine pseudo dreiginkjes, en gaf pardoes, en volstrekt onnodig, een schijf weg (1-5). Even kon Lent nog hopen. De tegenstander van Conall won gedecideerd (3-5).

Stijn speelde een sterke partij. Langzaam maar zeker veranderde de stand van Joppe in een onhanteerbare ruïne. Zat er nog een finesse in waar Stijn in zou kunnen lopen? Nee dus: (3-7). Jesse speelde een sterke partij, en bereikte een groot overwicht. Maar Willem van den Berg verdedigde zich perfect (4-8). Cees van Duijvenbode verzuimde actief op te treden, maar wist vervolgens de schade te beperken (5-9). Over de opening van mijn partij tegen Maarten Nas kon ik tevreden zijn. Maar ik beoordeelde een manoeuvre op links verkeerd, waardoor mijn tegenstander steeds meer greep op de stand kreeg. Tot een strijd kwam het niet. Maarten zette onbedoeld een doorbraakje voor twee schijven open. Ik was van plan om met mijn dam nog wat verwarring te stichten, wat bijna nog fataal afliep (6-10). Albert wist in een moeilijke stand nog net de remisehaven te bereiken(7-11). Jacqueline speelde sterk, en had in het eindspel winstkansen (63. 44-50!). Voor het resultaat maakte het geen verschil. DCIJ won ruim met 8-12. En staat nu ongedeeld op de vierde plaats.

Klik hieronder voor het verslag van de tegenstander:

Lent 1 kon niet overtuigen

Details (bron: Toernooibase):

	Lent	-	IJmuiden	8	-	12
	Joppe Lemmen (1193)	-	Stijn Tuytel (1275)	0	-	2	5		Partij
	Gert van Willigen (1225)	-	Cees van Duyvenbode	1	-	1	7		Partij
	Willem van den Berg (1132)	-	Jesse Bos (1305)	1	-	1	6		Partij
	Marco van Bronswijk (1223)	-	Conall Sleutel (1061)	2	-	0	4		Partij
	Maarten Nas (1304)	-	Kees Pippel (1327)	1	-	1	9		Partij
	Jan Jacobs (1169)	-	Martin van Dijk (1256)	0	-	2	1		Partij
	Rob Everts (1015)	-	Willem Winter (1200)	0	-	2	3		Partij
	Remco van Zelst (1245)	-	Cees van der Vlis (1121)	1	-	1	2		Partij
	Edgar Hartman (1221)	-	Jacqueline Schouten (1105)	1	-	1	10		Partij
	Gerold Kosman (1137)	-	Albert Roelofs	1	-	1	8		Partij

Door anarchie krijgen IJmuidenaren klop in eigen huis

(16-dec-2017) Wedstrijdverslag door: Wim Winter

Huissen had nog niet veel punten gehaald, maar de IJmuidenaren hadden onze tegenstanders zeker niet onderschat. De rating van onze tegenstander was namelijk veel hoger dan de onze.

Na een paar uur was de situatie nog geheel onduidelijk. Koos had een rare voorpost en stond wat slechter. Zelf had ik het gevoel wat beter te staan. In Jesse, Kees Pippel, Stijn en Martin heb ik altijd vertrouwen. Conall speelt geweldig de laatste tijd. Cees van Duijvenbode speelt tegen sterke tegenstanders vaak sterk en blundert tegen zwakke tegenstanders. Cees van der Vlis zat naast mij en speelde zijn spelletje en nam geen enkel risico. Van Jacqueline weet je het eigenlijk nooit, maar de laatste tijd verliest ze weinig en wint ze ook regelmatig. Toch had Koos al snel verloren, doordat hij zijn voorpost kwijtraakte. Ikzelf kwam verloren te staan in een omklemming. In de analyses werd mij verweten de verkeerde kant opgegaan te zijn. En Cees van Duijvenbode raakte op klaarlichte dag een schijf kwijt en verloor daarna snel. Toen stonden we met 6-0 achter.

Toch hield ik enige hoop op een puntje. Jesse won al snel. Cees van der Vlis maakte remise. Maar Jacqueline stond goed. Martin was nog bezig. Kees Pippel was nog bezig. Conall had groot voordeel bereikt. Stijn had dam gehaald. Martin won snel en toen stonden we nog maar een verliespartij achter. Ik fluisterde Jacqueline in dat ze door moest gaan.

Maar toen zat het tegen. Kees Pippel wist niet te winnen. Conall wist niet te winnen en helaas maakte Stijn een blunder en vergooide hij zijn winnende positie. Stijn is weer aan het studeren geslagen en blijkbaar zit het niet mee op het dambord. Geeft niet hoor, Stijn. Jouw maatschappelijke positie is natuurlijk veel belangrijker dan dat spelletje van ons. Jacqueline luisterde niet naar mij en gaf remise in een zeer voordelige stand. Er wordt blijkbaar niet meer naar de teamcaptain geluisterd! Drie rondjes om het schoolgebouw hardlopend! En daarna opdrukken.

Klik hieronder voor het verslag van de tegenstander:

https://www.dvvbi.nl/…/32-senior…/1371-tweede-team-wint-weer

Details (bron: Toernooibase):

	IJmuiden	-	DV VBI Huissen 2	8	-	12
	Stijn Tuytel (1275)	-	Marcel Janssen (1291)	0	-	2	10		Partij
	Jesse Bos (1305)	-	Jan van Loenen Jr. (1237)	2	-	0	5		Partij
	Conall Sleutel (1061)	-	Emiel Leijser (1254)	1	-	1	8		Partij
	Kees Pippel (1327)	-	Willem Hoek (1253)	1	-	1	9		Partij
	Martin van Dijk (1256)	-	Rob Schrooten (1179)	2	-	0	6		Partij
	Willem Winter (1200)	-	Geert Berends (1278)	0	-	2	3		Partij
	Cees van der Vlis (1121)	-	Martijn Weijers (987)	1	-	1	2		Partij
	Cees van Duyvenbode	-	Remco Vredenberg (1143)	0	-	2	4		Partij
	Jacqueline Schouten (1105)	-	Jo Weijman (1151)	1	-	1	7		Partij
	Koos de Vries (1005)	-	Theo Berends (1226)	0	-	2	1		Partij

Broederclub Zaanstreek geveld

(9-dec-2017) Wedstrijdverslag door: Wim Winter

‘Ruik ik angst?’ vroeg onze voorzitter mij. Natuurlijk niet, maar toch waarschuwde ik onze medespelers voor onze broederclub Zaanstreek. Stugge dammers met een paar uitschieters zoals Paul Sier en Joop Wind. Ja, waar was Joop Wind? De paring was een verrassing voor de Zaankanters. Ik had al mijn fantasie gebruikt deze keer. Het zat mooi verdeeld.

Na een paar uur was er nog weinig tekening in de strijd. Cees van Duijvenbode zag ik goed stand houden tegen Paul Sier. Albert deed geen gekke dingen. Jacqueline zat in haar comfortzone. Alleen Stijn, tsjaaaa… Conall was als eerste klaar en had Ramon Sakidin geen schijn van kans gegeven. Zelf mocht ik een verrassende combinatie nemen naar dam. En iedereen dacht dat ik vlot ging winnen. Ikzelf ook. Kees Pippel kreeg de mede-geridderde Dik Vermeulen op de knieën. Voor de wedstrijd werden namelijk Cees van der Vlis, Paul van der Lem, Dik en ik geridderd, omdat we nooit in de gevangenis hebben gezeten en dus 40 jaar elke wedstrijd trouw konden spelen.

Martin speelde een knotsgekke wedstrijd en wist deze ook nog te winnen. Cees van Duijvenbode liep deze keer niet in een zetje en won bijna van Paul Sier. Bijna, dus remise. Mijn vlot te winnen stand was inmiddels veranderd in een moeilijk te winnen stand. Albert had in een klassieke stand 15-20 gespeeld en Stijn tsjaaa… Cees van der Vlis remise. Waarschijnlijk had tegenstander Wout Rijs het Cees nog heel moeilijk kunnen maken in de laatste zetten, maar Rijs was met remise heel tevree.

Martin en Jesse beiden vlot gewonnen. Alberts stand was hopeloos geworden en hij gaf op. Zelf ploeterde ik voort. Gelukkig had ik in de euforie niet alvast een biertje genomen. Jacqueline remise en toen hadden we tien punten. Uiteindelijk won ik wel en Jesse zei: ‘knoeier’, maar Paul Sier zei dat ik de mooiste partij van de dag had geproduceerd. Wie had er gelijk? Truus kwam in elk geval met geen enkele verbetering na de dam. Stijn was nog als laatste bezig. Tsjaaaa…. Gelukkig was de partij alleen nog belangrijk voor de statistiek.

Details (bron: Toernooibase):

	Zaanstreek	-	IJmuiden	8	-	12
	Paul Sier (1313)	-	Cees van Duyvenbode	1	-	1	3		Partij
	Wout Rijs (1154)	-	Cees van der Vlis (1121)	1	-	1	6		Partij
	Ramon Sakidin (1197)	-	Conall Sleutel (1061)	1	-	1	1		Partij
	Paul Teer (1167)	-	Stijn Tuytel (1275)	2	-	0	10		Partij
	Jan de Ruiter (1190)	-	Martin van Dijk (1256)	0	-	2	4		Partij
	Peter Groot jr. (1199)	-	Jesse Bos (1305)	0	-	2	5		Partij
	Ruud Holkamp (1147)	-	Albert Roelofs	2	-	0	7		Partij
	Dick Vermeulen (1103)	-	Kees Pippel (1327)	0	-	2	2		Partij
	Ruud Groot (1124)	-	Willem Winter (1200)	0	-	2	9		Partij
	Paul van der Lem (1169)	-	Jacqueline Schouten (1105)	1	-	1	8		Partij

Fortuinlijke winst op Tilburg II

(27-nov-2017) Door: Wim Winter

Zonder al te veel illusies startten we de pot. Aangenaam was wel dat de tegenstander nog niet compleet achter het bord zat. Ze waren gestrand achter de Brienenoordbrug werd gezegd.

Met de paring was met name ik niet gelukkig. Dammen tegen Wil van den Braak, het kopbord van Tilburg, daar zat ik niet op te wachten. Ja, dat wil ik wel, als er niets op het spel staat. Niets voor mij, die sterke dammers. Van Bakel tegen Albert, ook niet best. Conall tegen Laura Timmermans, ook niet goed. Die Laura ziet er veel te leuk uit. Kortom, kommer en kwel. En de tegenstanders waren er ook al snel.

Na een uurtje dammen nam Albert een combinatie, een huisvlijtvariant. Het stelde niet heel veel voor, maar er gingen heerlijk veel schijven van het bord en Albert stond lekker naar voren. Dat was echt een opsteker. Ik ruilde en ik ruilde en ik ruilde. Kees Pippel kreeg een aanknopingspuntje. Jesse was onduidelijk en Koos kreeg grote kansen. Cees van Duijvenbode kreeg een mooie stand tegen oud-lid Theo van den Hoek. Conall stond goed, maar ja dat leuke meisje he. Martin had niet veel tegen Sarah Rijgersberg. Jacqueline speelde tegen Toine Vermeer. Ook weinig van te zeggen. En bij Stijn gebeurde er ook niet veel.

En toen verloor ineens Cees van Duijvenbode tegen Theo. Dat was niet zo mooi. Cees was in een lichte combinatie gelopen. En toen liet Cees van der Vlis de remise lopen. Stonden we met 4-0 achter. Niet zo leuk. Een lichtpuntje was dat Van Bakel zo geschrokken was dat hij maar snel remise gaf. Albert een puntje. Ik ruilde gewoon verder. Kees Pippel en Jesse kwamen steeds beter te staan. Martin had niets. Koos verprutste zijn kansen. Conall kwam steeds beter te staan. Maar ja. Stijn had nog niets. En we stonden natuurlijk wel met 4-0 achter.

Jesse en Kees Pippel begrepen dat er gewonnen moest worden en dat deden zij met verve. Langzamerhand was ik in een klassiekachtig standje terecht gekomen. En ik ben in mijn lange leven al zo vaak de boot in gegaan in klassieke standjes gewoon door zethwang, dat ik rook dat er mogelijkheden kwamen. En die kwam er. Eentje. En dat was genoeg. Toen stonden we ineens voor. Koos werd remise. Jacqueline remise en die heeft misschien nog wel de winst gemist. Conall miste ook de winst. Het is hem niet aan te rekenen. Volgende keer wint hij wel weer. En toen won Martin nog in een volslagen remisestand. Hij beschwindelde Sarah. En toen hadden we ineens gewonnen. Wie had dat gedacht? En Stijn? Ach, maakt niet uit.

Details (bron: Toernooibase):

	IJmuiden	-	Dammend Tilburg 2	12	-	8
	Kees Pippel (1327)	-	Ad de Hoon (1201)	2	-	0	5		Partij
	Jesse Bos (1305)	-	Bryan Wollaert (1216)	2	-	0	4		Partij
	Conall Sleutel (1061)	-	Laura Timmerman (1178)	1	-	1	8		Partij
	Cees van Duyvenbode	-	Theo van den Hoek (1184)	0	-	2	2		Partij
	Willem Winter (1200)	-	Wil van den Braak (1357)	2	-	0	6		Partij
	Jacqueline Schouten (1105)	-	Toine Vermeer (1172)	1	-	1	10		Partij
	Cees van der Vlis (1121)	-	Harry Verdoolaege (1127)	0	-	2	3		Partij
	Martin van Dijk (1256)	-	Sarah Rijgersberg (1124)	2	-	0	9		Partij
	Koos de Vries (1005)	-	Toon Dielen (1103)	1	-	1	7		Partij
	Albert Roelofs	-	Kees van Bakel (1137)	1	-	1	1		Partij

IJmuiden met mazzel langs Den Haag

(14-nov-2017) Door: Wim Winter

Van Den Haag moesten we winnen, omdat Den Haag onderaan staat. Gerust was ik er niet op, want vorig jaar gingen we met 13-7 onderuit tegen datzelfde Den Haag. Maar het zat niet tegen deze keer. Eigenlijk hadden we gewoon stront mazzel. Jacqueline kwam al snel een schijf achter en verder stond niemand bepaald goed. De tegenstander van Cees van Duijvenbode miste een zesklapper en daarna gaf Cees maar gauw remise. Alleen ik had wat vage kansen, maar tegenstander Baksoellah wist een ruil naar 6 te nemen. Toen waren zijn zorgen enigszins over. Maar gelukkig deed hij wat mindere zetten en wist ik snel een paar fikse dreigingen in de stand te vlechten en won ik snel. Toen stonden we voor, maar voor hoe lang?

Ik kwam Jacqueline tegen in de kantine en vroeg haar of ze al verloren had. Maar Jacqueline had net weer hoop gekregen. Martin was fiks in de problemen gekomen en ik had weinig fiducie in de afloop. Conall speelde duidelijk op winst. Kees Pippel bereikte niets. Jesse zag ik ook niet gaan winnen. Albert was in de problemen gekomen en bij Cees van de Vlis werd het evenwicht niet verstoord, zoals dat heet en Stijn zat tegen een klein jongetje en daar had ik nog wel wat hoop op.

Na de remise van Kees Pippel gaf Albert snel op. Veel te vroeg volgens mij, want Albert ging nog wel schijven verliezen, maar had toch kans op een tweede dam. En toen stonden we gelijk. Maar toen won Jesse uit het niets en volgens mij briljant. Een prachtige eindstand. Kees Pippel waardig.

En toen won ook Conall nog. Conall heeft het licht gezien. Op de een of andere wijze is Conall veel sterker gaan dammen. In plaats van voorzichtig de remise zoekend speelt Conall gewoon op winst. En hij wint ook. Martin verloor en was eigenlijk overspeeld. Maar gelukkig was Jacqueline in een remisestand terecht gekomen en ook Stijn nam niet teveel risico meer. En daarmee was de winst een feit geworden. Maar Den Haag mag natuurlijk niet verdwijnen uit de hoofdklasse.

De details (bron: Toernooibase):

	Den Haag	-	IJmuiden	9	-	11
	Pertap Malahé (1166)	-	Jesse Bos (1305)	0	-	2	5		Partij
	Hans den Engelsman	-	Kees Pippel (1327)	1	-	1	3		Partij
	Frans van Eenennaam (1100)	-	Cees van Duyvenbode	1	-	1	1		Partij
	Hein van Dee (1085)	-	Conall Sleutel (1061)	0	-	2	6		Partij
	Gerard de Groot (1288)	-	Martin van Dijk (1256)	2	-	0	7		Partij
	Emre Hageman (1010)	-	Stijn Tuytel (1275)	1	-	1	9		Partij
	Frans Teijn (1070)	-	Albert Roelofs	2	-	0	4		Partij
	Herman Vroom (1099)	-	Jacqueline Schouten (1105)	1	-	1	10		Partij
	Bas Baksoellah (1028)	-	Willem Winter (1200)	0	-	2	2		Partij
	Nico Leemberg (1056)	-	Cees van der Vlis (1121)	1	-	1	8		Partij

Albert Roelofs matchwinnaar tegen meervoudig dameskampioen van Nederland Vitalia Doumesh

(28-okt-2017) Door: Wim Winter

Vrijdag waren we er niet gerust op. Koploper SNA is natuurlijk veel te sterk. Koos de Vries zou invallen voor Albert in verband met de wat mindere prestaties van Albert. Hoe anders zou het lopen. Bram van Bakel had vannacht zitten vissen op de pier en niets gevangen. Daar was hij zo teleurgesteld over dat hij Koos belde om voor hem in het tweede in te vallen. Toevallig stonden Albert en Koos samen voor de kassa bij de Vomar en werd afgesproken dat Koos in het tweede ging spelen en Albert toch meedeed in het eerste. Gelukkig maar.

De opstelling van SNA was afgestemd op de IJmuidenaren. De kopborden moesten remise spelen en de onderste borden moesten winnen. Maar dat ging niet van een leien dakje. Jesse Bos verschalkte Dave Bleeker in een klassiek standje. Dat was prettig want Cees van Duijvenbode had al na vijf minuten verloren door in een zetje te lopen, maar wel gelukkig tegen de sterke Ivo de Jong. Eigenlijk ingecalculeerd dus. Albert stond al snel slecht tegen Vitalia Doumesh, meervoudig kampioen van Nederland bij de dames en een van de sterkste damesspelers ter wereld. Wim stond ook slecht tegen jeugdspeler Pepijn Folgers. Jacqueline was onduidelijk. Stijn miste een verrassende winst.

Kees Pippel deed wat leuke dingen, maar kwam in een volslagen remisestand terecht. Maar bij Kees moet je blijven opletten. Guido Verhagen keek niet meer en had zich al verzoend met remise, maar kwam in zethwang terecht en kon opgeven. Onderschat nooit Kees Pippel, de sluwe oude vos. Bij Cees van de Vlis en Conall Sleutel werd het evenwicht niet verbroken. Remise.

Albert bleef slecht staan en ploeterde verder. Wim rommelde ook maar wat. Dreiginkje hier, vaag gambietje daar, het sloeg allemaal nergens op, maar Pepijn werd er zenuwachtig van, dacht te lang en nam verkeerde voortzettingen tot hij in een verloren eindspel terecht kwam. Ook hier geldt: onderschat nooit een oude elektricien. Inmiddels had Stijn verloren. Hij dacht door een schijf weg te geven genoeg compensatie te krijgen voor remise, maar had wat over het hoofd gezien.

Martin van Dijk wist te winnen en toen hadden we tien punten, maar Jacqueline verloor. Alleen Albert ploeterde nog in een verloren stand tegen de sterke Doumesh. Iedereen in de zaal ging uit van een tien tien. Maar toen had Albert ineens de remise geforceerd en was hij min of meer als invaller uiteindelijk de matchwinner en dat tegen de sterke Doumesh. En zo wonnen wij onze eerste wedstrijd tegen koploper SNA.

De details (bron: Toernooibase):

	IJmuiden	-	SNA		11	-	9
	Kees Pippel (1327)	-	Guido Verhagen (1265)		2	-	0	3		Partij
	Jesse Bos (1305)	-	Dave Bleeker (1196)		2	-	0	2		Partij
	Martin van Dijk (1256)	-	Raymond Koopmanschap (1221)		2	-	0	8		Partij
	Stijn Tuytel (1275)	-	Jan Houwing (1210)		0	-	2	7		Partij
	Willem Winter (1200)	-	Pepijn Folgers (826)		2	-	0	6		Partij
	Conall Sleutel (1061)	-	Roy Coster (1108)		1	-	1	5		Partij
	Cees van der Vlis (1121)	-	Jan Groeneweg (1136)		1	-	1	4		Partij
	Cees van Duyvenbode	-	Ivo de Jong (1363)		0	-	2	1		Partij
	Jacqueline Schouten (1105)	-	Stef Keetman (1327)		0	-	2	9		Partij
	Albert Roelofs	-	Vitalia Doumesh (1237)		1	-	1	10		Partij

Zat het venijn in de staart of in de start?

(02-okt-2017) Door: Wim Winter

Omdat Frank Teer mee moest doen aan het WK in Tallinn speelde Cees van Duijvenbode een week eerder en verloor in een principiële partij. En zo gingen wij naar Berlicum met een achterstand in punten en tijd, want de A2 stond muurvast. Kwartiertje te laat. Toen we binnenkwamen wilden we natuurlijk meteen starten, maar het was nog lastig om je bord te vinden. We hadden een tactische opstelling. Stijn, Kees Pippel, Jesse en Martin zaten aan de onderste borden en moesten scoren. En dat ging lukken ook. Zelf zat ik tegen Mari van Ballegooijen, een sterke dammer waar ik altijd ontzag voor heb gehad. Cees van der Vlis tegen Pieter Wijn en Conall tegen Adri Vermeulen en Jacqueline tegen Andrew. Dat werd wel moeilijk natuurlijk.

Jesse kwam in een merkwaardige partij terecht. Conall speelde zijn spelletje en Cees van der Vlis hield goed stand. Kees Pippel kreeg kansen en ik stond slecht. Albert ging steeds een beetje meer naar achteren. Bij Stijn was niets duidelijk, maar bij Stijn duurt het altijd heel lang voor er iets gebeurt. Ik werd opgeknoopt en stopte met zetten om toch maar zo lang mogelijk onduidelijk te maken dat we nog verder achter stonden.

Toch ging het niet slecht. Cees van der Vlis kwam gewonnen te staan. Jesse won. Stijn kwam een schijf voor en Kees Pippel won. Albert kwam totaal remise te staan. Dus ik begon toch aan een kleine overwinning te denken. Des temeer omdat ook Conall gewonnen kwam te staan. Nadat Jesse had gewonnen was de stand 5-5. Jacqueline had een interessante stand en stond zeker niet slechter. Een 5 om 5 met beide een dam.

Toen Cees van der Vlis zijn gewonnen stand omzette in remise begon ik te twijfelen: 6-6 inmiddels. Jacqueline verloor helaas toch nog. Stijn was een schijf achter gekomen, maar wikkelde bekwaam af naar remise. Martin kreeg nog winstkansen op het eind, maar aan de remise was niet te ontkomen. Ook Conall vergooide zijn winst. En dat Albert nog verloor was toen alleen nog belangrijk voor de statistiek.

Als het zo doorgaat, wordt het nog lastig om ons te handhaven. Volgens mij missen we Harry. Gelukkig is Conall van een remisespeler veranderd in een speler die regelmatig wint en zijn kansen begint te benutten.

De details (bron: Toernooibase):

	Heijmans Excelsior	-	IJmuiden		12	-	8
	Frank Teer (1347)	-	Cees van Duyvenbode		2	-	0	1		Partij
	Mari van Ballegooijen (1296)	-	Willem Winter (1200)		2	-	0	2		Partij
	Adri Vermeulen (1235)	-	Conall Sleutel (1061)		1	-	1	8		Partij
	Pieter Wijn (1236)	-	Cees van der Vlis (1121)		1	-	1	5		Partij
	Andrew Tjon A Ong (1265)	-	Jacqueline Schouten (1105)		2	-	0	6		Partij
	Hein Wilsens (1107)	-	Jesse Bos (1305)		0	-	2	4		Partij
	René van Oosterhout (1173)	-	Martin van Dijk (1256)		1	-	1	10		Partij
	Radj Balak (1110)	-	Stijn Tuytel (1275)		1	-	1	7		Partij
	Soender Kalpoe (1105)	-	Albert Roelofs		2	-	0	9		Partij
	Ron Entken (1170)	-	Kees Pippel (1327)		0	-	2	3		Partij

Het drama tegen CEMA zat in de staart

(18-sep-2017) Door: Wim Winter

Voor de wedstrijd begon Martin te experimenteren met de tafels. Ik lette op, dat in elk geval ik niet met tafelpoten tussen mijn benen zat. Dat had ik echt niet geaccepteerd.

Vlak voor de wedstrijd was Martijn van Gortel er nog niet. Die moest eerst Shapiro ophalen in Bonn. Weet ik veel hoelang dat nog gaat duren? Dus snel achter het bord en starten. Elke minuut kan er één zijn. Jesse mocht vooral geen lange toespraak houden van mij. Maar ze waren toch keurig op tijd.

Over de paring was ik heel tevreden. Martin tegen de sterke Ibrahim. Cees van Duijvenbode tegen de nog sterkere Paul Nitsch. En Kees Pippel tegen Martijn van Gortel. Een kolfje naar zijn hand natuurlijk. Albert gaf ik geen schijn van kans tegen Erwin Heunen, dus Kees moest de gelijkmaker scoren.

Zelf zat ik tegen Shapiro. Voor mij een onbekende. Na een paar uur overzag ik het strijdtoneel en alles ging prima. Albert stond inmiddels een schijf achter, maar dat was ingecalculeerd. En toen verloor Cees van der Vlis ineens. Cees zat naast mij en ik zag dat hij naar voren kon. Een prima zet, maar dat deed Cees niet en liep en passant in een zetje en kon meteen opgeven. Gelukkig speelde Conall een wereldpartij en trok meteen de zaak recht.

Toen zag ik Kees Pippel handen schudden. Remise. Dat viel tegen. Ik had Kees op winst geschat. Niets aan te doen. Zelf dacht ik een goede stand te hebben tot ik bijna ergens in liep. Mijn tegenstander had beter gekeken en ineens had ik allerlei problemen. Gelukkig gaf mijn tegenstander snel remise. Albert had inmiddels opgegeven. Twee punten achter, maar zowel Jesse, Martin, Stijn als Jacqueline hadden kansen.

En toen Stijn fortuinlijk won was ik heel blij, want we hadden een punt gehaald. Remise tegen CEMA. Ik feliciteerde Stijn. Het kostte Jesse enige moeite om mij duidelijk te maken dat we verloren hadden. Bleek achteraf dat Kees Pippel verloren had. Hoe kan dat nou?

Details (bron: Toernooibase):

	IJmuiden		CEMA/De Vaste Zet		9		11
	Kees Pippel (1327)	-	Martijn van Gortel (1244)		0	-	2	4		Partij
	Jesse Bos (1305)	-	Patrick Casaril (1219)		1	-	1	8		Partij
	Martin van Dijk (1256)	-	Adiatu Adesoji Ibrahim (1343)		1	-	1	9		Partij
	Stijn Tuytel (1275)	-	Bert Verton (1095)		2	-	0	10		Partij
	Willem Winter (1200)	-	Genadij Shapiro (1210)		1	-	1	6		Partij
	Conall Sleutel (1061)	-	Raphaël Martens (1101)		2	-	0	3		Partij
	Cees van der Vlis (1121)	-	André Maertzdorf (1161)		0	-	2	1		Partij
	Cees van Duyvenbode	-	Paul Nitsch (1396)		1	-	1	2		Partij
	Jacqueline Schouten (1105)	-	Wiel Maertzdorf (1188)		1	-	1	7		Partij
	Albert Roelofs	-	Erwin Heunen (1254)		0	-	2	5		Partij

Klik hier voor het wedstrijdverslag van CEMA.

Terug