(27-okt-2018) Wedstrijdverslag door Nicole Schouten
Afgelopen zaterdag speelden zowel DCIJ 1 als DCIJ-Zaanstreek thuis. Dat betekent altijd een heleboel gezelligheid, ondanks dat er tijdens de partijen geen woord wordt gezegd. De gezelligheid is vooral na de partijen. Lastig is het als de helft van de partijen klaar is en het gezellig wordt aan de bar; dan moet de andere helft doordammen zonder die stilte. Het is een altijd terugkerend probleem bij dammen en ik neem aan dat andere denksporten er ook mee te maken hebben.
Het eerste won van Zaanstreek 1, het tweede verloor van koploper Alblasserdam. Dat was niet heel verwonderlijk, maar de cijfers, 14-6 logen er niet om. Bijzonder in deze klasse is dat de spelers van Alblasserdam allemaal in clubkleding kwamen, een bordeauxrood shirt met Kippie op de achterkant (plaatselijke snackbar?) en de naam en het vignet van Alblasserdam op de voorkant.
Wij misten in het begin Vic Voskuil, die met fiets-pech kampte. Albert Roelofs zag thuis (hij hoefde niet te spelen) dat er niemand van ons voor bord drie beschikbaar was en kwam als een speer naar de Jan Campertschool. Echte clubliefde! Onze captain Jan-Maarten besloot toen Albert op te stellen tegen Yoshua van der Most. Hun zeer originele partij werd toen beiden dam hadden remise.
Zeer uitzonderlijk was het dat Cees van der Vlis als eerste verloor. In het klassieke middenspel trapte hij in een combinatie, daarna moest hij offeren om naar dam te lopen, maar met vier schijven achter had het geen zin meer. Mijndert Verkaik won.
Vince van der Wiele speelde tegen de ook nog jonge Thomas Mouthaan. Helaas kwam hij al snel een schijf achter. Teamleider Jan-Maarten Koorn ontdekte naderhand dat Vince later met een combinatie naar dam grote winstkansen had kunnen krijgen. Helaas zag Vince het niet. In het late eindspel maakte zijn tegenstander een fout, waardoor het toch nog remise werd. Het eerste punt aan onze kant!
Op bord 8 speelde Klaas de Krijger een mooie partij, tot hij in het eindspel een fout maakte. Een plakker heeft altijd een verrassingseffect en is een mooi onderdeel van het damspel. Maar hier werkte hij niet, Aat Verhaar won een schijf en kwam eerder op dam. Winst voor Alblasserdam.
De volgende verliezer was Nicole Schouten. Haar tegenstander was Dylan Jongeneel. Een junior met veel ervaring. In het eindspel maakte ze een grote fout waarna ze het meteen kon opgeven.
Op bord 2 speelde Piet Bakelaar tegen Ruben Groenendijk. Na een rustige opbouwfase trok Ruben het initiatief naar zich toe. Piet offerde een schijf en later nog één om op dam te komen. Terwijl alle andere partijen al klaar waren, speelden beiden een moeilijk dammeneindspel. Op het moment dat het een één om vier zou worden, gaf Piet het op.
Dammen is voor meesters en grootmeesters een remisespel. Bij beginnende jeugd zijn remises zeldzaam en onze klasse zit er tussen in. Deze wedstrijd hadden we vier remises en zes winst-verliespartijen. De eerste remises waren van Albert Roelofs en Vince van der Wiele. De andere twee volgen nu.
Hans Knobbe speelde tegen Van der Dussen een mooie partij. Hij hield het hoofd koel toen hij een schijf achterstond en zijn tegenstander offerde een schijf in het eindspel. Toen beiden op dam waren werd tot remise besloten.
Koos de Vries speelde tegen Marcel van der Most. In het late middenspel werd de partij klassiek-achtig. Toen beiden op dam zouden komen -ook hier met een plakker- werd de vrede getekend.
Max Doornbosch had zijn dag niet, werd naar achteren gedrongen en trapte ook nog in een twee-om-twee. Volgende keer beter, Max!
Was er dan nog iemand die won bij DCIJ-Zaanstreek? Jawel, onze captain Jan-Maarten Koorn. Hij speelde een mooie partij, kwam wat eerder op dam dan Wim IJsselstein . Het leek dat er een lang dammeneindspel zou komen, tot Jan-Maarten een zeer grappige combinatie uithaalde (hij gaf zijn dam weg!) die meteen won. Helaas zou hij de enige worden met winst in zijn team