Seizoen 2013-2014

DCIJ 2 sluit bondscompetitie tegen Gooi en Eemland 3 verrassend met winst af

(22-2-2014) Door: Klaas de Krijger

Voor de tiende en laatste bondscompetitiewedstrijd speelden we thuis tegen het derde tiental van Gooi en Eemland. De dames Schouten en vader en zoon Doornbosch ontbraken. Daarvoor vier invallers, die samen verrassend vijf punten lieten noteren.

Debutant Martijn Vis speelde snel, was zenuwachtig en liep in een verliezende combinatie tegen de geroutineerde Ad Vreeswijk (0-2). Piet Kok verschalkte zijn tegenstander met een fraaie combinatie en liet zich de winst niet meer ontgaan (2-2). Captain Paul Smit speelde heel gedecideerd tegen de sterke Serf Klinkenberg (1029) en bracht zijn team op voorsprong (4-2).

Daarna was ik zelf aan de beurt. Tegen de prima klassiek spelende Lennart Bolks mocht ik niet klagen uit een lastige opsluiting te ontsnappen om de veilige remisehaven te bereiken (5-3). Koos de Vries bleef op het kopbord niet achter en tekende een sterke remise aan tegen Michiel Luiten (1013) en zo werd de stand halverwege de wedstrijd 6-4.

Van de nog vijf resterende partijen baarde alleen die van Stella ons zorgen. De zeer gecompliceerde stand vrat tijd en ze had nog maar 15 minuten voor een grote reeks zetten. Bram had al heel vroeg in zijn partij een combinatie naar dam genomen, die hem schijfwinst opleverde. Later zette hij dit keurig om in een overwinning: 8-4 en een riante voorsprong voor DCIJ 2. Jurrian speelde sterk en leek het beste van het spel te hebben, maar hij moest na goed tegenspel van Hans Loots in remise berusten (9-5). Vince speelde vanuit de opening een prima partij, legde de basis voor de winst in het vroege middenspel en stevende uitstekend af naar een winnend eindspel. Hij werd terecht matchwinnaar en bracht de stand op 11-5. Na Max werd hij overigens onze tweede topscorer in de tweede klasse C.

Harry van der Vossen bleef nog erg lang doorspelen, omdat hij terecht winstkansen zag in het eindspel. Hij werkte zijn partij af naar een winnend 4 om 1 eindspel. Daarvoor was een tweede notatiebiljet nodig; dat gebeurt tegenwoordig ook niet vaak meer. De riante 13-7 overwinning was een feit!

DCIJ 2 eindigde als zesde in de tweede klasse C. De bondscompetitie zit erop en we kunnen ons nu op andere damactiviteiten richten.

Klik hier voor de partijen. Details (bron: KNDB):

Eindstand tweede klasse C (bron: KNDB):

Topscorers (bron: KNDB):

Vader en zoon Doornbosch beste scorers voor DCIJ 2

(26-1-2014) Door: Nicole Schouten

Afgelopen zaterdag was het weer onze damdag. Zowel het eerste als tweede team speelde thuis, wat altijd een gezellige middag oplevert. Voor ons, spelers van het tweede team, staat er niet veel meer op het spel. Eerste, tweede of derde kunnen we niet meer worden en degraderen doen we ook niet (we spelen in de laagste klasse). Voor het eerste team is dat anders; die willen promoveren na de smadelijke degradatie van afgelopen jaar. Toch waren we zeker gemotiveerd om te winnen, want onze tegenstander, DES Lunteren 3, was op papier een stuk zwakker dan wij. En is winnen niet altijd veel fijner dan remise spelen of verliezen?

Onze tegenstander Lunteren behoort tot de verenigingen die al lange tijd veel aan jeugd doen. Hun laagste borden werden bezet door jeugdspelers die veel jonger waren dan onze jeugdspelers. Op bord 10 zat Vince van der Wiele tegen Jan Cysouw. Vince was helemaal uit zijn doen. In het middenspel trapte hij in een vrij eenvoudige combinatie en verloor twee schijven. Met de moed der wanhoop ging hij verder en trapte weer in een slagzet. Als eerste van het tiental kon hij opgeven en onze tegenstanders kregen een twee.

Daarna ging het op en af. Stella maakte de stand gelijk door te winnen met een combinatie naar dam. Zij heeft zich voorgenomen serieus te gaan trainen voor het dammen en heeft al voor een paar flinke verrassingen gezorgd. Even daarna won Max. Max had al in een eerder stadium een schijf gewonnen en met een mooie aanval maakte hij het karwei af. Door zijn gedegen stijl wint hij vaker en hij staat nu nr. 13 op de lijst van 180 tweede klassespelers. Daarna speelden Koos de Vries en Piet Kok remise. De jonge tegenstander van Piet, Bram Cysouw, haalde daarmee een blauwe vermelding in de uitslagen

Zelf verloor ik hierna van Johan Top, een jeugdspeler. Het deed me zeer: ik had verloren van een jongen met vijftig jaar (ruwe schatting) minder damervaring. Tot overmaat van ramp merkte een teamgenoot op: “Als je 28-22 had gedaan was het potremise geweest, had je zelfs drie schijven voorgestaan” Nog erger! Mijn humeur werd weer wat beter toen Marcel Doornbosch won. Helaas heb ik niet gezien hoe dat ging. Marcel is van ons team de tweede op de lijst van onze klassespelers, hij staat op plek 31.

We stonden nog voor, maar er mocht niets meer mis gaan. Paul Smit haalde remise na een spannende partij tegen Evert Evers. Jacqueline Schouten en Harry van der Vossen speelden nog aan de borden 1 en 2. Helaas kon Harry het niet redden. In het eindspel liet hij een drie om vier toe en zijn tegenstander kwam op dam, terwijl de schijven van Harry onbeschermd in het centrum stonden. De stand werd zo 9-9. Jacqueline had lange tijd haar tegenstander Jan Bos in de halve hekstelling vastgehouden. Ze verbrak die en in het eindspel kwamen beiden ongeveer gelijk op dam. Toen werd de vrede getekend; niet alleen in deze partij, maar ook club tegen club: 10-10 was de uitslag. We blijven in het midden van onze klasse staan.

Klik hier voor de partijen. Details (bron: KNDB):

Stand in de tweede klasse C na negen rondes (bron: KNDB):

DCIJ 2 niet opgewassen tegen Zaanstreek 2

(11-1-2014) Door: Klaas de Krijger

Voor de achtste ronde van de bondscompetitie moesten we uit spelen tegen Zaanstreek 2. Veel hing af van hun opstelling; die van ons was weer goed doordacht door Paul, terwijl Nicole wegens familie-omstandigheden niet beschikbaar was. Het zou niet makkelijk worden, maar we hadden er zin in.

Het eerste uur verliep voorspoedig. Iedereen kwam goed uit de opening en in het begin van het middenspel. Stella was vlot uit en haalde een blauwe uitslag met haar remise tegen Jacco Ambags (1210!): 1-1. Paul Smit tekende de 2-2 aan, voordat hij naar eigen zeggen alsnog in de fout ging. Harry van der Vossen speelde op bord 5 tegen de sympathieke, maar o zo sterk spelende L. Savané. Het krachtsverschil was te groot en Harry verloor met eer: 4-2 voor de thuisclub.

Marcel Doornbosch zette een goede degelijke remise neer tegen Elbert Holkamp en na vier uitslagen lag de wedstrijd met 5-3 nog altijd open. Zelf werd ik inmiddels getrakteerd op een combinatie die me een schijf kostte, dus ik kon me even met sterke koffie resetten. Jurrian deed op bord 1 erg zijn best, maar Bart van Geel was met een rating van 1082 toch echt te sterk. Jurrian verloor en de stand werd 7-3.

De nederlaag begon zich langzaam af te tekenen toen Koos de Vries, normaal de degelijkheid zelve, geplaagd door zijn gezondheid op bord 2 zijn partij verloor: 9-3. Vince kon het op bord 10 niet bolwerken tegen de spectaculair spelende Boudewijn van der Veen (990) en de 11-3 was een feit. De enige DCIJ-er die de volle punten wist binnen te slepen is de steeds sterker wordende Max Doornbosch. Gedecideerd won hij van Schelte Betten, dus kwam de stand op 11-5. Zelf kwam ik weer aardig terug in de wedstrijd. Mijn tegenstander deed wat mindere zetten, ik buitte dat goed uit en de vrede werd na 62 zetten getekend: 12-6.

Tot slot hield Bram van Bakel het hoofd koel op bord 7 en sleepte hij een remise uit zijn partij. Zo werd de eindstand 13-7, een terechte uitslag bij een gemiddelde rating van 1024,5 voor de Zaanstreek-spelers tegen een gemiddelde rating van 884,3 van ons tweede tiental.

Details (bron: KNDB):

Stand in de tweede klasse C na acht rondes (bron: KNDB):

Klik hier voor Stella's partij en hier voor foto's.

De 28e mogen we onze krachten weer beproeven tegen DES Lunteren en Gooi en Eemland rest ons nog in februari.

Stella van Buuren gaat in vorm naar WK in Frankrijk; DCIJ 2 wint op het nippertje

(17-12-2013) Door: Nicole Schouten

Het tweede team van IJmuiden ging afgelopen zaterdag met twee auto’s en tien personen naar Reeuwijk om het daar op te nemen tegen de plaatselijke damclub. Gelukkig waren we compleet; Klaas de Krijger verving Jacqueline Schouten weer. Hoewel de gemiddelde rating van Reeuwijk niet heel hoog was, waren we gewaarschuwd: de HDC had met maarliefst 18-2 verloren van deze ploeg. Bij aankomst bleek dat Reeuwijk aan bord 9 en 10 twee heel jeugdige dammers had opgesteld, ter vervanging van o.a. de sterke dammer en expert computerdammen Roel Langendam.

Vince van der Wiele wist in korte tijd te winnen van een van die jeugdspelers, Maaike de Bruin. Vince haalde de overwinning met enkele eenvoudige combinaties. Iets langer werk had Nicole Schouten, die tegen de jeugdspeler Jari Brenninkmeijer speelde. Jari deed enorm zijn best en combinatief bleef hij tot op het laatst scherp en gevaarlijk. Na twee uur spelen was zijn positie echter helemaal niets meer. DCIJ had nu vier punten. Het was echter duidelijk dat de volgende punten niet zo gemakkelijk meer binnen zouden komen. Toch volgde er nog een winst voor DCIJ: Harry van der Vossen, lange tijd eerste teamspeler, was duidelijk te sterk voor Maaike Kamer en zette zijn schijfwinst mooi om in partijwinst.

Koos de Vries had duidelijk zijn dag niet. Lang bleef de stand gelijkwaardig, maar volgens zijn tegenstander Peter de Bruijn begon Koos het toen zichzelf moeilijk te maken. Peter de Bruijn kwam eerder op dam en won na enige tijd. Max Doornbosch zorgde echter gelijktijdig voor compensatie door met gebruik van een vrij tempo een combinatie uit te halen tegen routinier Jan Versluis. Teamcaptain Paul Smit speelde op bord twee tegen de jonge en sterke Kariem Droog. Hij zelf verloor, maar was wel verantwoordelijk voor de verrassende opstelling van IJmuiden die op het laatst zo goed uitpakte.

Hierna bleef het lang rustig. Stella speelde op haar vertrouwd terrein; hier namelijk had ze meegedaan aan het NK. Jurrian Fischer speelde zoals altijd zeer degelijk tegen Mariska Veer. Klaas de Krijger speelde op bord 1, wat als een tactische manoeuvre moet worden opgevat, tegen de zeer sterke Hans de Knikker. Stella haalde een mooie remise tegen Buitenhuis en kreeg daarvoor een blauwe vermelding in de KNDB-uitslagen. Mooie opsteker voor haar, want a.s. vrijdag vertrekt ze naar Zuid-Frankrijk om aan het WK voor juniorendames mee te doen. Bovendien haalde ze met haar remise het tiende punt voor IJmuiden binnen. De eer was aan Jurrian om het winnende elfde punt te maken. Een rustig idee voor Klaas de Krijger, die aan bord 1 tegen Hans de Knikker langzaam maar zeker werd weggedrukt. Klaas verloor en dat is tegen Hans geen schande. Zo won IJmuiden 2 net aan met 9-11, maar wel met die fel begeerde twee punten voor de teamwinst.

Klik hier voor een verslag van de tegenstander. Details (bron: KNDB):

Stand in de tweede klasse C na zeven rondes (bron: KNDB):

Zenderstad te sterk voor DCIJ 2

(01-12-2013) Door: Klaas de Krijger

Voor de zesde ronde hadden we weer de beschikking over Jacqueline Schouten en de weer van griep herstelde Koos de Vries. Nicole was deze ronde niet beschikbaar. Teamleider Paul Smit had een doortimmerde opstelling gemaakt tegen het sterke Zenderstad. Het zou geen gemakkelijke wedstrijd worden, maar kansloos waren we nou ook weer niet. Kortom: de ruggen recht en spelen!

Na een uurtje maakte ik een verkenningsronde langs de borden en ai, Paul stond totaal onnodig een schijf achter: als dat maar goed kwam...De rest stond goed of in ieder geval niet slecht, was mijn eerste indruk. Zelf had ik op bord 10 de op papier althans zwakste tegenstander, René Nurmohammed. Hij speelde snel en nam al vroeg een 4-om-4, die mij een lastig verdedigbare voorpost bezorgde. Ik ging er echter extra voor zitten en bracht de partij daarna na schijfoffers over en weer tot remise: 1-1.

Tot opluchting van iedereen vocht Paul zich op bord 4 terug in de wedstrijd en jawel...remise en 2-2! Koos stelde ons op het kopbord niet teleur en maakte er 3-3 van met een verdienstelijke puntendeling. De wedstrijd lag toen nog geheel open. Vince stond wel slecht op bord 7, maar de partijen van Jacqueline op bord 3 en Harry op bord 6 zagen er goed uit. Er was nog hoop op een gelijkspel.

Jurrian Fischer op bord 5 zette zijn partij tegen de veel sterkere Gerard Bakker prima en zelfs kansrijk op, maar miste de goede voortzettingen na de 50ste zet en verloor daardoor. Jammer, want een punt zou hij zeker verdiend hebben. Marcel speelde op bord 2 een aanvallende partij zoals we die van hem gewend zijn, in dit geval voldoende om een nette remise af te dwingen.

Halverwege de wedstrijd was de stand nu 4-6 en het kon nog alle kanten op! Spannend! Stella speelde remise tegen de sterk spelende Theo van Londen op bord 8, maar waar we bang voor waren gebeurde ook: Vince verloor op bord 7. Met nog drie zeker niet slecht staande borden was de score op 5-9 beland. Onze hoop lag nu bij Jacqueline en Harry en in mindere mate bij Max, die in zijn partij ver boven zichzelf uitsteeg! Jacqueline had op bord 3 tegen Arie Koster wel steeds voordeel, maar haar tegenstander verhinderde succesvol dat ze het in winst om kon zetten. Remise werd dan ook de uitslag en de stand was op 6-10 gebracht. Zenderstad had in ieder geval een wedstrijdpunt binnen.

Max zette een dijk van een remise neer tegen zijn 140 punten sterkere tegenstander Hans Verhoeven en dat was al veel meer dan we vooraf hadden mogen verwachten van deze zeer stabiele speler: 7-11 en Zenderstad had gewonnen, terwijl Harry nog zwaar gebukt ging onder een remiserijk, maar ook kanshebbend winnend eindspel. Met (te) weinig tijd op de klok speelde hij niet het sterkste eindspel en moest hij zwaarvermoeid toch in remise berusten en werd de eindstand 8-12. Liefst acht remises en twee nederlagen van spelers die tegen een (veel) sterkere tegenstander moesten spelen. De inzet van iedereen was echter grandioos en op 14 december gaan we er weer fris tegenaan tegen Denk en Zet in Reeuwijk.

Klik hier voor de partijen. Details (bron: KNDB):

Stand in de tweede klassse C na zes rondes (bron: KNDB):

Vakantieganger speelt hoofdrol in IJmuiden 2

(18-11-2013) Door: Nicole Schouten

Voordat het tweede team op reis gaat voor een uitwedstrijd, verzamelen we altijd bij het clublokaal. Daar was afgelopen zaterdag op de afgesproken tijd iedereen aanwezig, behalve één teamlid. We speelden al met twee invallers, omdat we twee van onze sterkste spelers moesten missen: Koos de Vries, nu helemaal geveld door de griep en Jacqueline Schouten, die bijgeschoold moest worden als makelaar.

Na even wachten gingen we toch op pad, we moesten een lange reis maken door dikke mist naar Gorinchem oftewel Gorkum. Onderweg reed onze auto langs het clublid, maar hij bleek op vakantie te zijn. Ik vraag me af, achteraf, of hij het toch verteld heeft vorige keer; maar het was in ieder voor het team flink balen. Dat betekende immers beginnen met een nul en met negen man/vrouw proberen te winnen van tien man en ook nog eens te laat komen.

De wedstrijd begon rustig, zoals alle damwedstrijden. Niels Verboon, die achter bord 1 zat voor de Rivierendammers, kreeg een 2 zonder te spelen. Zelf had ik geluk. Mijn tegenstander liep in het middenspel achter een schijf waardoor ik een combinatie, bekend als het zetje van Weiss, kon uithalen. Nog voor ik naar dam kon slaan, gaf Van den Berg het meteen op. Later bleek ik er een zogenaamde blauwe vermelding aan over te houden.

Nog nagenietend van de winst bekeek ik de andere standen en het interessante clubgebouw. Dit lag in de bolwerken van Gorkum en had als kruithuis gediend. De muren waren een meter dik en er was een mooie boogvormige overkapping. Jammer, maar als dammer heb je weinig oog voor je omgeving. Concentratie op de partij is broodnodig! Bij Paul Smit zag ik dat hij waarschijnlijk gemakkelijk naar dam kon lopen, maar wel een schijf achterstond. Harry, meestal nogal passief spelend, had de smaak te pakken en bouwde een mooie aanvalsstand op. Marcel Doornbosch had een prachtige aanvalsstand in het centrum bereikt. Ook Max en Stella vond ik sterker staan. Jurrian had een verre voorpost, die het zijn tegenstander knap lastig maakte. Kortom, de achterstand was wel ingelopen.

Dat Stella beter stond bleek even later wel: ze haalde een twee om drie uit naar dam. We stonden nu zelfs voor. Even maakte ik me zorgen over Vince van der Wiele. Hij had zich laten opsluiten aan zijn korte vleugel. Maar kort daarna nam hij een winnende combinatie naar dam. Dit ging goed en het werd nog beter. Opeens had Max ook gewonnen! We hadden nu 8 punten en de thuisspelende club nog maar 2.

Paul Smit speelde tegen Gozé van Pelt. Van Pelt had weliswaar een schijf gewonnen met een combinatie, maar Paul kwam eerder op dam. Hij ving daarmee enige schijven voordat ook van Pelt op dam kwam. Er ontstond een vier-om-twee eindspel en dat zijn zoals de kenners weten de moeilijkste om te winnen. Misschien heeft Paul een winst gemist, misschien ook niet; maar met zes punten voor lijkt dat niet zoveel uit te maken (geintje, het eerste team van IJmuiden verloor laatst na zes punten voorgestaan te hebben).

Klaas de Krijger, na jaren weer terug bij IJmuiden, had lange tijd een volle klassieke stand op het bord. Zijn tegenstander had wel een achtergebleven schijf op 46, maar buit dat maar eens uit. Echter na twee ogenschijnlijk mindere zetten aan zijn lange vleugel kon Klaas zijn tegenstander Martijn Hassouna verschalken met een mooie combinatie. Dat bracht niet alleen hem, maar ook ons team de winst. Harry van der Vossen won hierna nog van B. Vienk en Jurrian speelde remise tegen M. Mandeman. De laatste die nog speelde was Marcel Doornbosch, tegen J. van Krieken. Door even te wachten met damhalen om een verraderlijke plakker te voorkomen haalde hij de laatste volle winst binnen. Kwart voor vier waren we klaar en konden we naar huis, met 16 van de 20 punten.

Dammen is natuurlijk een kwestie van techniek. Zetjes kennen en wat weten van het positiespel. Aanvoelen welke zetten belangrijk zijn en wanneer je kan “aanschuiven”. Rekenen, concentreren, tijd goed verdelen. Maar wij als team hadden nog iets anders: de motivatie om ondanks een man minder toch van dit team te gaan winnen. En het besef dat daarvoor alle zeilen moesten worden bijgezet (we blijven IJmuidenaren, niet waar), die geladenheid, heeft afgelopen zaterdag ons de winst gebracht. Ondanks, misschien wel dankzij die ene vakantieganger.

Details (bron: KNDB):

Stand in de tweede klasse C na vijf rondes (bron: KNDB):

Vince van der Wiele wint overtuigend, maar DCIJ 2 verliest

(07-11-2013) Door: Nicole Schouten

Afgelopen zaterdag omstreeks twaalf uur kon voorzitter Jesse Bos twee teams van HDC verwelkomen in het clublokaal van DCIJ. De HDC en damclub IJmuiden zijn de enige twee overgebleven damverenigingen in deze omgeving. Het zijn twee bloeiende clubs en dat is mooi, maar in de afgelopen dertig jaar zijn wel zes damverenigingen verdwenen. Beide verenigingen hebben nu dammers van die verdwenen clubs in hun gelederen. De meeste dammers kennen elkaar al jaren en deze streekderby is dan ook altijd een gezellig samenzijn, na afloop van de partijen wel te verstaan.

Hoewel we als tweede team een invaller hadden (Harry van der Vossen moest invallen in het eerste team), zag het er voor IJmuiden 2 van te voren niet slecht uit. Die invaller was immers veteraan Jan Apeldoorn, een goede en stabiele speler. Het was dan ook verbazingwekkend om te zien dat hij na korte tijd de partij al moest opgeven. Zijn tegenstander, Joep Besteman, had een leuke damzet uitgehaald waar niets tegen viel uit te richten. Even later trok Vince van der Wiele de stand weer gelijk. Tegen Arie Haveman bouwde hij zijn positioneel voordeel steeds verder uit tot schijfwinst en een dam, wat het einde betekende voor Haveman.

Zet Paul Smit en Rob van der Klashorst tegen elkaar en je kan verzekerd zijn van een interessante en grillige partij. Paul Smit bouwde de partij echter toch positioneel iets beter op, waardoor de stand van Rob onevenwichtig raakte. Paul nam een combinatie naar dam en won daarna snel. Ons voordeel verdween weer toen Roberto Vesciano van de HDC een eenvoudige forcing nam. Koos de Vries was het slachtoffer. Max Doornbosch speelde tegen Ferdi Uilhoorn. Beiden maakten fouten en hielden elkaar daarmee in evenwicht. Ook Piet Kok en Frank Hagebeek deelden de punten, toen beiden ongehinderd konden doorlopen naar dam.

Jacqueline Schouten speelde op bord 1 tegen de pas vader geworden Frans Elzenga. In de opening week Frans af van de overbekende Kellervariant. Het bracht Jacqueline tot schijfwinst. Toen ze daarna een hekstelling in kon nemen werd het nog moeilijker voor Frans, die uiteindelijk in een vier-om-één moest berusten in een nul. De voorsprong voor IJmuiden bleef toen Bram van Bakel en Peter Schipper remiseerden. Na een klassiekachtige partij kwamen beide spelers op dam.

De stand was 9-7 in ons voordeel, maar ja, er werden nog twee partijen gespeeld. Helaas en vrij uitzonderlijk voor hem liep Marcel Doornbosch in een zetje tegen Carlo Koopman. Het stond nu 9-9. Tot slot had Nicole Schouten zich teveel op tempowinst gericht en te weinig aandacht besteed aan haar verdediging. Jan Esselman nam tegen haar een eenvoudige schijfwinst en won overtuigend. Daarmee was de wedstrijd ten einde en had ons tweede team verloren, al was het met de kleinst mogelijke uitslag: 9-11 voor de HDC.

Klik hier voor de partijen. Details (bron: KNDB):

Stand in de tweede klasse C na vier rondes (bron: KNDB):

DCIJ 2 verliest van Bennekom: glansrollen voor Marcel en Bram

(23-10-2013) Door: Klaas de Krijger

Op 19 oktober was het zover: de topper tegen Bennekom, bij gelegenheid te spelen in Wageningen, wachtte ons. Geen gemakkelijke uitwedstrijd, dat zou later bijken. Koos was 's morgens al erg zorgelijk en voorspelde zelfs de exacte eindstand: 5-15. Een mijns inziens geflatteerde nederlaag, al was het krachtsverschil inderdaad (te) groot.

Vince kon het niet bolwerken tegen de 358 punten sterkere Chris Versteegen, dus kwamen we met 2-0 achter. Zelf kwam ik tot tweemaal toe uit een door Alex van Harn op het bord gezette omsingeling en pakte ik de aangeboden remise, zeker gezien de schaarse tijd die me nog restte: 3-1 dus. Uitblinker Marcel Doornbosch zette knap en gedecideerd een puike winstpartij neer en de score was gelijk: 3-3! Koos de Vries speelde tegen een op papier sterkere tegenstander een verdienstelijke remise en na 4 uitslagen was het 4-4 op het scorebord en lag de wedstrijd nog altijd open...

Daarna sloeg het damlot wreed toe. De immer stabiele Piet Kok kwam plots slecht te staan en verloor geheel tegen de verhouding in zijn partij...6-4 achter derhalve. Halverwege de wedstrijd bleek het al moeilijk te gaan worden. Max stond slecht tegen zijn op papier veel sterkere tegenstander. Nicole deed erg haar best, maar had de pech tegen Coen Bommel (1179!) aan te moeten treden. Beide DCIJ-ers speelden heel dapper, maar verloren: 10-4 en alleen een damwonder kon Bennekom van de eindzege houden.

Jurrian stond vanaf het begin al kansloos tegen de supersterke Gerrit Stunnenberg, maar Jurrian gaf pas laat op en deed erg zijn best (12-4). Paul speelde misschien wel de interessantste partij van die dag, maar zocht te vaak de moeilijkheden op in een onvoorspelbare partij. Helaas deelde Paul in de malaise en verloor hij (14-4).

Bram van Bakel zorgde voor een blauwe uitslag, een remise tegen niemand minder dan Jorien Alink. Goed dat Bram haar rating (1111) pas na de wedstrijd vernam! Een knappe prestatie, die de eindstand op 15-5 bracht.

Wil DCIJ 2 in poule 2C nog gaan meetellen, dan moet er tegen HDC 2 in de thuiswedstrijd een (veel!) beter resultaat worden neergezet.

Details (bron: KNDB):

Stand tweede klasse C na drie rondes (bron: KNDB):

Eerste zege DCIJ 2

Verslag volgt. Uitslagen (bron: KNDB):

Debutant De Krijger start voorbeeldig in team van DCIJ 2

(30-09-2013) Door: Nicole Schouten

Afgelopen zaterdag begon de bondscompetitie van de KNDB. IJmuiden 2, dat al enige jaren in de 2de klasse meedoet, toog naar Baarn om daar tegen Gooi-Eemland te spelen. Wij wisten dat dit team, gedegradeerd uit de eerste klasse en qua rating het allersterkste van onze klasse, het ons zeer lastig zou kunnen maken. We moesten dus voor een verrassing zorgen!

Op zich was het al een wonder dat we met tien man/vrouw opkwamen. Het eerste tiental eiste twee spelers op en er waren nog twee teamspelers verhinderd. Het was met name de verdienste van Jack van Buuren dat we toch compleet verschenen in Baarn. En ja, daar verschenen we in Baarn. Tot onze grote verbazing was er nog niemand van onze tegenstanders. Hadden we iets gemist? In het programmaboekje stond het gewone adres. Na een paar telefoontjes reden we verder naar Bunschoten, waar we in het mooie denksportcentrum van Boboli Bunschoten met excuses werden ontvangen. Geladen door het oponthoud gingen we aan de slag met de nieuwe bedenktijd. Een uur en twintig minuten in plaats van twee uur, maar je krijgt wel een minuut voor elke zet die je doet als je de klok indrukt.

De Feerste twee uur ging het gelijk op. De dammers werden even opgeschrikt door een hevig getoeter veroorzaakt door een rally. Na twee uur moest Max Doornbosch als eerste het opgeven. Vince van der Wiele volgde onmiddellijk met een tweede nul. Zelf volgde ik als derde en verloor van Marten van de Groep. Even gloorde er licht toen Klaas de Krijger een remise pakte. Klaas is net weer lid geworden van Damclub IJmuiden nu hij verhuisd is naar onze streken. In de onderlinge competitie heeft hij nog niet veel gescoord, maar blijkbaar heeft hij daar toch zoveel routine opgedaan dat hij onder druk goed kan presteren op het dambord. Zo'n wedstrijdmentaliteit is goud waard voor een team!

De volgende wedstrijd verloren we helaas weer, Piet Kok was het slachtoffer. Toen ook Stella, geblesseerd aan haar pols, in een vijf om twee dammeneindspel het moest opgeven, had onze tegenstander de begeerde winst binnen. Daarna bleef het lang rustig. We hadden verloren, maar wilden onze huid zo duur mogelijk verkopen. De borden 1,2, 3 en 5 van ons streden verder. Paul Smit, onze veelgeplaagde teamcaptain, verloor in een vier-om-twee eindspel. Ook Marcel Doornbosch verloor pas in het late eindspel. Jack van Buuren had de avond daarvoor nog van zijn dochter Stella verloren, maar haalde nu met een beetje mazzel (maar wel volledig verdiend) de remise.

Met het nieuwe systeem van een minuut per zet erbij worden tijdnoodfases onmogelijk, zou je denken, maar op wat nu gebeurde had niemand gerekend. Bram van Bakel dacht na vijftig zetten gespeeld te hebben even rust te kunnen nemen om met twee schijven winst in het drie-om- vijf eindspel de winst exact uit te rekenen. Gelukkig kwam hij er op tijd achter dat hij er geen uur extra bijkreeg. Hij berustte in remise, toch een goede prestatie.

Details (bron: KNDB):

Klik hier voor de partijen.

Terug